Pieśni
Pieśni w twórczości Schuberta zajmują znaczące miejsce. Te krótkie i proste utwory lokujące się gdzieś na peryferiach zainteresowań u innych kompozytorów Schubert podniósł na szczyty muzycznego firmamentu. Wspominając artystyczną spuściznę Schuberta nie można pominąć tej formy muzycznej aktywności kompozytora. U współczesnych sobie zdobył sławę i popularność właśnie dzięki pieśniom. Słynne schubertiady – wieczory muzyczne z udziałem samego Schuberta jak i jego przyjaciół (w wielu wypadkach autorów słów) opanowały XIX wieczny Wiedeń. Stały się niemalże obowiązkową formą rozrywki. Uczestnictwo w nich należało do dobrego tonu, świadczyło o wyrobionym guście (dziś powiedzielibyśmy o obyczajowej poprawności). Było w nich jednak coś zdecydowanie więcej. Czym bowiem mógł współczesnym zaimponować Schubert? Bogactwem? – absolutnie nie. Żył raczej skromnie. Niejednokrotnie brakowało mu środków na zaspokojenie podstawowych potrzeb. Kompozytorzy tamtych czasów w większości nie zaliczali się do ludzi zamożnych. Może więc pięknym ciałem, urodą zniewalającą płeć piękną? – nie, nie. Można by zapytać „a gdzieś Ty był drogi Schubercie, gdy Pan Bóg rozdawał urodę”. Może tężyzną fizyczną, zdrowiem? Och nie. Marnie zakończył żywot Nie warto o tym wspominać. Więc talent? Tak. Gdy mając 11 lat znalazł się (po wygranym konkursie) w elitarnym cesarskim chórze chłopięcym dostrzeżono jego nieprzeciętnie piękny głos. Komisji konkursowej przewodniczył sam Antonio Salieri (skądinąd postać niechlubnie zapisana w historii muzyki). W cesarsko-królewskim konwikcie Franciszek należał do najbardziej muzycznie uzdolnionych chłopców. Pedagodzy w dzienniku w pozycji „Uwagi” wpisywali – „szczególny talent muzyczny”. Od tej pory głos i śpiew stały się warsztatem jego pracy. Może właśnie doświadczenia zdobyte tam zaowocowały potem wybuchem jego twórczości pieśniarskiej? W każdym razie poznał w konwikcie wielu przyjaciół, którzy potem znacząco zaważyli w jego życiu jako wolnego artysty. Należy tu wspomnieć Józefa Spauna. On pierwszy dostrzegł i zachwycił się talentem Schuberta. Wspierał go do końca życia, krótkiego życia, zbyt krótkiego życia…