Franz von Schober urodził się w 1796 roku w Szwecji, jako syn mieszanego austriacko-niemieckiego małżeństwa. Po śmierci ojca jego rodzina przeniosła się do Wiednia. Tam poprzez wspólnych przyjaciół poznał, najprawdopodobniej w 1815 roku, Franciszka Schuberta. W jednym z listów do Schobera Schubert napisał „Ile Ty znaczyłeś dla mnie, nikt inny już nie będzie znaczył”. Rzeczywiście Schober zawsze robił wszystko, żeby przyjacielowi pomóc. Będąc człowiekiem zamożnym i ustosunkowanym zaaranżował spotkanie Schuberta z Michałem Voglem, sławnym wiedeńskim tenorem. Vogl stał się wkrótce wielkim zwolennikiem pieśni Schuberta i bardzo przyczynił się do ich popularyzacji. Schober także wielokrotnie pomagał Schubertowi finansowo. Przyjaciele kilkakrotnie mieszkali razem, Schober również zapraszał kompozytora na wakacje do posiadłości swej rodziny między innymi do majątku swego wuja biskupa gdzie wspólnie pracowali nad operą „Alfons i Estrella” do której napisał libretto. Jednaki ich przyjaźń często spotykała się z dezaprobatą innych wspólnych znajomych. Wielu z nich uważało, że Schober ma na Schuberta zły i demoralizujący wpływ. Często określali ich mianem „Schobert”. Schober bowiem był dość nieszablonową postacią. Uroczy, przystojny gawędziarz był jednak człowiekiem amoralnym, niewierzącym, lekkomyślnym i leniwym .Choć zapewne taka postawa, dla wychowanego przez surowego ojca Schuberta musiała być bardzo pociągająca. Ostatni list przed śmiercią, napisał Schubert właśnie do Schobera prosząc go o pożyczenie książek, których lektura, pomogłaby mu w chorobie.
W swoim życiu Schober imał się różnych zawodów. Próbował, bez powodzenia, sił jako aktor we Wrocławiu, potem w Wiedniu prowadził zakład introligatorski, który zbankrutował. W 1840 roku poznał Liszta i przez kilka lat był jego współpracownikiem Usiłował namówić go do wystawienia w Weimarze „Alfonsa i Estrelli” lecz bez powodzenia. Lisztowi wprawdzie muzyka Schuberta bardzo się podobała, ale libretto uważał za niedobre.
Gdy w drugiej połowie XIX wieku, twórczość Schuberta zaczynała być popularna, wielu jego przyjaciół opublikowało swe wspomnienia o kompozytorze. Schober nie zrobił tego nigdy, choć przez wielu był namawiany. Nie wiadomo czy był zbyt leniwy, czy też przyjaźń z Schubertem była dla niego zbyt cenna aby się nią dzielić. Zmarł w Dreźnie w 1880 roku, zbierając do grobu wiele sekretów człowieka, któremu zawdzięcza swoją nieśmiertelność.
Najsławniejszą pieśnią Schuberta do słów Schobera jest „An die Musik”z przejmującą inwokacją „Du holde Kunst”(O ukochana sztuko).
